مگه تو نگفته بودی عشق و زندگی قشنگه ؟
ولی خب نگفته بودی که همش بی آب و رنگه
تو همیشه گفته بودی وقتی عاشق میشی انگار
دل دریاروو گرفتی توی دستای سپیدار
مگه نرخ خوبی چنده ؟ که تو برگای برنده تو به این راحتی سوختی
مگه تو نگفته بودی...

من تو دریای جنونت / دل دادم به آسمونت
بادبونامو سپردم / به نگاه مهربونت

گم شدنم تو دل بارون / با یه حال عاشقونه
توکه گفتی نمیدونی / پس بگو کی میدونه

مگه من دوست نداشتم، مگه عاشقم نبودی؟
مگه آخرین بهانه واسه ی دلم نبودی


مثه یه گل مثه یه سایه مثه بیکران دریا
مثه یه حس عجیبی توی صندوقچه ی رویا

از تو نفرت دارم ولی عاشقتم هنوز
می دونم میشنوی صدای منو هرروز
عکسای قدیمی حرفای صمیمی همه اینا مونده برام
اما دیگه من باید دنبال زندگیم باشم و برم
دنبال زندگیم باشم  دیگه دیگه
دیگه دیگه   این در بسته شه دیگه دیگه نمیزارم بیاد
دیگه دیگه نگو دوسم داری مـــن رفتم
دیگه دیگه   این در بسته شه دیگه دیگه نمیزارم بیاد
دیگه دیگه نگو دوسم داری مـــن رفتم
هنوز به خوابم میای با حرفای ناتموم
خاطره های ما مثه سایه پا به پا
اون نگاه خاصت اون قلب حساست
هنوز از یادم نرفته هنوز صدات تو میشنوم
که میگفتی باید برم که میگفتی باید برم
دیگه دیگه این در بسته شد
دیگه دیگه این دل خسته شد
دیگه دیگه نگو دوسم داری من رفتم

بزرگترین هدیه ایی که میتوان به کسی داد "زمان" است... چون هنگامیکه برای یکنفر وقت میگذاری "قسمتی از بهترین روزهای زندگیت را به او داده ایی که دیگر باز نمی گردد" . . .