من نوشت

باید نوشت...نوشت و خلاص شد از روزمرگیه حرفهای نگفته...صداهای نشنیده...به چه امیدی روزها در تکاپوی رسیدن به آرامش در شب و شبها خسته تر از آرامش به امید صبح و نور و عاشقی!!! حس پوچ عاشقی با شنیدن عزیزم...جونم...نفسم...

خوشا به حال مسافرکش های خط آزادی که آزادانه میگویند آزادی! 

برگرفته از وبلاگhttp://myownwords.blogsky.com/

من نوشت

بابا مملکت داریم گل و بلبل..از چی ناراحتی اومدی عقده هاتو تو بلاگت خالی میکنی؟ اصلا ناراحت نیستم دارم کار میکنم اینجا...ایران...مرز پرگهر...امروز یه فرم فرستادن از ... که اختلالاتیو که در طرح سنجش نوآموزان تشخیص دادن بفرستین برامون بر اساس یه فرمتی که ضمیمه بود...کار به هیچیش نداشتم ها اما خداییش زور داره...تواین فرمت زدن اختلال سلوک..( اختلال سلوک یه اختلال رفتاریه که حد اقل سن تشخیصش ۱۱ سالگیه)...اون بالا نشستن می گن اون دکتر بدبختی که با اطلاعات سطح خودش رفته حالا یه تشخیصی هم درست یا غلط داده دیگه شما اینقد ضایع باید بگین اختلال سلوک اونم در طرح سنجش نوآموزان(کلاس اولیا)؟؟!! بعد من با چه رویی زنگ بزنم بگم اصلا این اختلال برای این رده ی سنی تشخیص داده نمیشه!!! همونجا اخراجم میکنن دیگه...

شعر « آزار » اثر سیمین بهبهانی:

 یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم
هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم
از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین
صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم
در پیش چشمش ساغری ، گیرم ز دست دلبری
از رشک آزارش دهم ، وز غصه بیمارش کنم
بندی به پایش افکنم ، گویم خداوندش منم
چون بنده در سودای زر ، کالای بازارش کنم
گوید میفزا قهر خود ، گویم بخواهم مهر خود
گوید که کمتر کن جفا ، گویم که بسیارش کنم
هر شامگه در خانه ای ، چابکتر از پروانه ای
رقصم بر بیگانه ای ، وز خویش بیزارش کنم
چون بینم آن شیدای من ، فارغ شد از احوال من
منزل کنم در کوی او ، باشد که دیدارش کنم

خشونت چیست؟

می دانید؟

خشونت همیشه یک چشم کبود و دندان شکسته و دماغ خونی نیست.

خشونت، تحقیر، آزار گاهی یک نگاه است. نگاه مردی به یقه ی پایین آمده ی
لباس زنی وقتی که دولا شده و چایی تعارف می کند. نگاه برادری است به
خواهرش وقتی در مهمانی بلند خندیده. نگاهی که ما نمی بیینیم. که نمی
دانیم ادامه اش وقتی چشم های ما در مجلس نیستند چیست. ترسی است که ارام آرام در طول زمان بر جان زن نشسته...
خشونت بی کلام، بی تماس بدنی، مردی است که در را که باز می کند زن ناگهان
مضطرب می شود، غمگین می شود. نمی داند چرا. در حضور مرد انگار کلافه
باشد. انگار خودش نباشد. انگار بترسد که خوب نیست. که کم است. که باید
لاغرتر باشد چاق تر باشد زیباتر باشد خوشحال تر باشد سنگین تر باشد س/ک/س/ی تر باشد خانه دارتر باشد عاقل تر باشد. خشونت آن چیزی است که زن نیست و فکر میکند باید باشد. خشونت آن نقابی است که زن می زند به صورتش تا خودش نباشد تا برای مرد کافی باشد. مرد می تواند زن را له کند بدون اینکه حتی لمس اش کند. بدون اینکه حتی بخواهد لهش کند. این ارث مردان است که از پدران پدرانشان بهشان رسیده...

خشونت، آزار، تحقیر امتداد همان مادر ... ها،.. ها، خواهر....ها، مادرش را فلان ها، عمه اش را بیسارهایی است که به شوخی و جدی به هم و به دیگران می گوییم. خشونت، آزار، تحقیر همان زن صفت، مثل زن گریه می کردی هایی است که بچه هایمان از خیلی کودکی یاد می گیرند.

خشونت یعنی اینکه بهت پول نمیدم، نمیگذارم سر کار بروی و از خودت استقلال مالی داشته باشی، یعنی بازخواست که این را چرا خریدی چند خریدی خشونت، آزار تحقیر پله های بعدی نردبانی هستند که پله ی اولش با فلانی و بیساری معاشرت نکن چون... فلان لباس را نپوش چون...است. چون هایی که اسمشان می شود "عشق". عشق هایی که می شوند ابزار کنترل. که منتهی می شوند.

به زنانی بی اعتماد به نفس، بی قدرت، غمگین، تحقیر شده، ترسان، وابسته،

تهدید به ترک شده و شاید کتک خورده که فکر می کنند همه ی زخم هایشان از
عشق است. که مرد عاشق زخم می زند و زخم بالاخره خوب می شود
خشونت زنی است که زیر نفس های آغشته به بوی الکل مردش تظاهر به لذت میکند و فکر می کند قاعده ی بازی همین است. خشونت توجیه آزار روحی، کلامی،جسمی، ج/ن/س/ی مردی است که م/س/ت است. م/س/ت/ی انگار عذر موجهی باشد برای ناموجه ترین رفتارها...
می دانید؟ کتک بدترین نوع خشونت علیه زنان نیست. کبودی و زخم و شکستگی خوب می شوند.

قدرت و شادابی و باور به خویشی که از زن در طول ماه ها و سال ها گرفته می
شود گاهی هیچ وقت هیچ وقت ترمیم نمی شود. 

برگرفته از www.yaldapaeez.blogsky.com